Tüm meslek odaları, iş ve işçi bulma kurumu, DPT, devlet istatistik
enstitüsü , Üniversiteler........vs. bir araya gelip ülkenin meslek envanterini
çıkartmalı.
Makine mühendisleri bile örneğin kaçı tarım makinaları
üretiminde, kaçı asansör, kaçı tesisat/kalorifer ...vs işinde çalışıyor gibi,
kasabını, camcısını, marangozunu.....Vs. Hatta kaybolan meslekleri (Faytonculuk, semercilik...) bile kayıt
altına almalı.
Sonra 5 - 10 - 15 - .....50 yıllık projeksiyonlar yapılıp gereksinimler saptanmalı. Gereksinimlere göre eğitim içeriği belirlenmeli.
Bu eğitimleri alacak öğrencilerde bulunması gereken nitelikler belirlenmeli.
Yeni kadrolar (Üniversite ve meslek okulları vs. Öğrenci kadrosu anlamında) bu verilere göre açılmalı, eğitici hoca ve donanım eksikliği kesinlikle olmamalı.
Örneğin kasaplık eğitimi; Hümanist koşullarda küçük ve büyük baş hayvan kesiminden, yüzmesinden, hayvanın hangi bölgesinden hangi parçanın nasıl hazırlanıp değerlendirileceğinden; Daha sonra aynı işlemleri kanatlılar ve balıklar için de gerçekleştirerek pratik eğitimin yanı sıra, İş kazalarından kendilerini nasıl koruyacaklarına, donanıma, muhasebe, işletmecilik,tezgahtarlık, sunum, paketleme vs. vs.... mikroskop altında mikropları, parazitleri görüp neler yapabileceklerine dair bir eğitim aldıkatan sonra, piyasada ustaların yanında belli bir süre çalıştıktan sonra kendi işyerlerini açmalarına izin verilse....
Mezun olanlara 2 yılı geri ödemesiz en az 5 yıllık düşük faizli (Soft loan) krediler verilerek kendi işlerini kurmaları teşvik edilse.
" İdare et abicim " zihniyeti yerine baştan dört dörtlük, standartlara uygun, eksiksiz işletmeler açılsa...
Belli nüfus ve gelişmişlik endekslerine göre belli bölgelerde, belli sayıda bu mesleklere ruhsat verilerek ülke geneline dengeli yayılması sağlansa..
Hem bu meslekleri icra edenler kazanır, mutlu olur, kredilerin geri ödenmesi de garanti olur, hem de dengesiz dağılım ve standartlar altında işyerlerinin açılması engellenmiş olur.
Eğitim pahalı bir iştir ve israfa gerek yok. Plansız programsız ve düşük nitelikli ama çok sayıda diplomalı yetiştirmek, olsa olsa gerçekten nitelikli insanların emeğini ucuza kapatmaya yarar. Sertifikasyon ve yeterlilik farklı şeyler olabiliyor....
Sonra 5 - 10 - 15 - .....50 yıllık projeksiyonlar yapılıp gereksinimler saptanmalı. Gereksinimlere göre eğitim içeriği belirlenmeli.
Bu eğitimleri alacak öğrencilerde bulunması gereken nitelikler belirlenmeli.
Yeni kadrolar (Üniversite ve meslek okulları vs. Öğrenci kadrosu anlamında) bu verilere göre açılmalı, eğitici hoca ve donanım eksikliği kesinlikle olmamalı.
Örneğin kasaplık eğitimi; Hümanist koşullarda küçük ve büyük baş hayvan kesiminden, yüzmesinden, hayvanın hangi bölgesinden hangi parçanın nasıl hazırlanıp değerlendirileceğinden; Daha sonra aynı işlemleri kanatlılar ve balıklar için de gerçekleştirerek pratik eğitimin yanı sıra, İş kazalarından kendilerini nasıl koruyacaklarına, donanıma, muhasebe, işletmecilik,tezgahtarlık, sunum, paketleme vs. vs.... mikroskop altında mikropları, parazitleri görüp neler yapabileceklerine dair bir eğitim aldıkatan sonra, piyasada ustaların yanında belli bir süre çalıştıktan sonra kendi işyerlerini açmalarına izin verilse....
Mezun olanlara 2 yılı geri ödemesiz en az 5 yıllık düşük faizli (Soft loan) krediler verilerek kendi işlerini kurmaları teşvik edilse.
" İdare et abicim " zihniyeti yerine baştan dört dörtlük, standartlara uygun, eksiksiz işletmeler açılsa...
Belli nüfus ve gelişmişlik endekslerine göre belli bölgelerde, belli sayıda bu mesleklere ruhsat verilerek ülke geneline dengeli yayılması sağlansa..
Hem bu meslekleri icra edenler kazanır, mutlu olur, kredilerin geri ödenmesi de garanti olur, hem de dengesiz dağılım ve standartlar altında işyerlerinin açılması engellenmiş olur.
Eğitim pahalı bir iştir ve israfa gerek yok. Plansız programsız ve düşük nitelikli ama çok sayıda diplomalı yetiştirmek, olsa olsa gerçekten nitelikli insanların emeğini ucuza kapatmaya yarar. Sertifikasyon ve yeterlilik farklı şeyler olabiliyor....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder